Bij verjaardagsfeestjes horen natuurlijk cadeautjes en lang leve het huidige digitale tijdperk waarbij moeders even gemakkelijk de wensen van hun kind kunnen door appen. Ook deze keer gebeurde dit en ik dacht, laat ik het nu maar meteen bestellen zodat dit mooi op tijd geregeld is.
Omdat ik graag de lokale ondernemer van op de hoek steun, bestelde ik deze niet in 1x door op de link te klikken naar de winkel van ons allemaal, maar bestelde ik het daar. Huppakee, alles onder controle en op tijd geregeld.
Drukke Hollandse week
Het was een oerhollandse drukke week en vervolgens dacht ik er niet echt meer aan, af en toe bij het checken van mijn mail had ik wel vaag zo’n idee dat ik iets miste…Na de automatische bevestiging sturen ze toch ook altijd nog even een berichtje vanuit de winkel?
Toen ik op vrijdag besefte op welk mailtje ik nog zat te wachten, stuurde ik meteen maar even voor de zekerheid een bericht om te vragen of ik het artikel de volgende dag kon komen ophalen. Ik kreeg al snel een excuusmail terug dat er iets mis was gegaan en dat het artikel er helaas niet was, wat dus eigenlijk mijn vermoeden al bevestigde. En dan ben je op het laatste moment toch nog weer aan het improviseren om iets anders te bedenken, want dat artikel was niet heel gemakkelijk in de winkel verkrijgbaar…
Tussen wal en schip
Ik weet niet of het aan mij ligt, maar zulke dingen gebeuren mij zo vaak en meestal voel ik mezelf dan tekort geschoten, omdat ik niet eerder heb gehandeld, maar hee…wie ging hier nu eigenlijk de mist in? Zaken die tussen wal en schip vallen, ik zie ze zo vaak aankomen en heb menig zaakje in zowel werk als privé situatie opgelost. Het is iets wat ik van nature doe, maar hoever ga je daarin? Moet je de verantwoordelijkheid eigenlijk gewoon niet laten waar die hoort?
Mensen om je heen die zich tekort geschoten voelen en dat op jou afreageren bijvoorbeeld. Cadeautjes die de mist ingaan. Ik hoorde laatst het verhaal van de Tony’s Chocolonely reep die in de schappen van een bekende supermarkt lagen. Door een slimme tussenhandelaar was deze in een grote partij aan hen verkocht, terwijl Tony’s daar absoluut geen zaken mee wil doen. Ze hebben daar een excuusmail voor uitgestuurd dat ze hier voortaan beter op zouden letten. Heeft Tony’s daarom voor mij afgedaan als fairtrade reep? Absoluut niet. Fouten worden gemaakt en door vallen en opstaan leer je om zaken te veranderen zodat het de volgende keer wel gaat zoals je wilt.
Verantwoordelijkheid vs. consequenties
Voor mijzelf heb ik me voorgenomen om de verantwoordelijkheid vooral te laten bij diegene waar het hoort, tenzij ik er zelf heel veel last van ga krijgen. Voel ik weer aan mijn water dat iets mis dreigt te gaan, wat zijn dan de consequenties? En die zijn natuurlijk per situatie verschillend. Er spelen altijd weer andere zaken omheen mee, waardoor je het misschien rationeel niet zo goed kan verklaren, maar als je intuïtie zegt dat je er gewoon iets mee moet, doe er dan iets mee. Vertrouw op je gevoel.
Met dat cadeautje is het helemaal goedgekomen, het is uiteindelijk totaal iets anders geworden waar kindlief net zo blij mee was. En de cadeautjes voor de kerst? Die bestel ik toch gewoon weer bij de lokale ondernemer om de hoek. Een vergissing maken is tenslotte menselijk.