Heb jij last van rommel?

Afgelopen weekend was ik naar het Happinez festival dat gehouden werd op een mooi landelijk terrein omgeven door een prachtig Hollands tafereel met grazende koeien en schapen.

Er was voor elk wat wils en ik heb me helemaal ondergedompeld in de inspirerende lezingen. Ik was vooral erg benieuwd naar de presentatie van Roman Krznaric. Hij is cultuurcriticus en schrijft over levenskunst en maatschappelijke verandering. Zijn boek de “Wonderbox” vond ik echt een eye-opener. Hij neemt je echt mee in een verrassende kijk op de geschiedenis. Hierdoor realiseerde ik me dat sommige gewoontes / tradities soms ook maar per toeval ontstaan zijn en ik me steeds bewuster afvraag waarom ik de dingen doe die ik doe.

Zijn lezing ging vooral over zijn nieuwste boek Carpe Diem. Carpe Diem, een begrip dat iedereen kent, maar dat volgens hem ook gekaapt is door de consumentenindustrie en de mindfulness beweging. Zij hebben het vernauwd tot ‘Koop de dag’ en Pluk het nu’. En dat is waarschijnlijk wat de Romeinse dichter Horatius nu juist net niet voor ogen had. Zijn lezing maakte mij nieuwsgierig, dus ik heb “Carpe Diem” gekocht, gesigneerd speciaal voor mij, dat maakt het weer extra leuk ;-).

Zo gauw ik het boek uit heb zal ik je laten weten of ook dit boek een aanrader is. Tenminste, als je dat leuk vindt, want ik wil je uiteraard niet lastig vallen met mails waar je niet op zit te wachten. Mocht je wel graag boekentips van me ontvangen, klik dan hier.

Na deze lezing had ik nog een leuke peptalk van Jelle Hermus van So Chicken, ik volg hem al een tijdje en ik word altijd vrolijk van zijn mails. Leuk hoe hij uitlegde hoe je in kleine stapjes eigenlijk alles kunt bereiken wat je wilt. Hij zegt dat er altijd iets is wat je kunt doen en met die kleine stapjes omzeil je je wilskracht. Volgens hem is het niet zo moeilijk en moet je het leven vooral steeds leuker maken.

James Wallman wist de zaal ook leuk te betrekken bij zijn verhaal en zijn boodschap was vooral dat het creëren van herinneringen zoveel gelukkiger maakt dan het aanschaffen van spullen. Het is niet verkeerd om spullen te kopen, maar koop dan de goede spullen waar je ook weer ervaringen mee op kunt doen. Het bezitten van spullen schijnt je nu eenmaal niet gelukkiger te maken en het creëren van belevenissen en herinneringen wel.

En doe spullen waar je niet blij van wordt weg, het is een cliché, maar zo waar. En door het wegdoen van de overbodige spullen, heb je ook veel meer oog voor de spullen waar je wel blij van wordt. Een opgeruimd huis, geeft een opgeruimd hoofd.

Moe, maar vol inspiratie ging ik weer naar huis met een heerlijk boek om me op te verheugen. Wel weer iets aangeschaft, maar boeken vallen voor mij helemaal in de categorie van belevenissen en spullen waar ik zo blij van wordt, dus ik beschouw het als een compleet verantwoorde aankoop ;-).

Hoe zit het met jouw spullen? Toen wij naar het buitenland vertrokken hadden we zoveel mee als maximaal door de luchtvaartmaatschappij was toegestaan. We hadden natuurlijk ook wel minder spullen nodig omdat we in een warm land zaten, maar toch verbaasde ik me er over hoe weinig spullen we van thuis eigenlijk maar echt miste. Ook genoot ik daarom meer van de spullen die we wel meegenomen hadden.

Hoe zit dat bij jou? Heb jij al je spullen bij jou of staat er ook nog deels wat in Nederland? En mis je dat of eigenlijk helemaal niet? En wat zijn dat dan voor spullen? Heb je ze nog nodig of creëert het alleen maar extra ballast in je hoofd?

En van de spullen die je wel bij je hebt. Word je van alles nog echt blij of zitten er ook dingen tussen waarvan je eigenlijk beter afscheid kan nemen?