Kun je op een keuze terugkomen?

Keuzes maken doen we elke dag. We maken kleine keuzes, over wat je gaat eten bijvoorbeeld of wat je aan wilt doen vandaag. Maar er zijn ook grote keuzes die je maakt, keuzes over het werk wat je doet, levenskeuzes over waar je gaat wonen en met wie. En in hoeverre maak je die keuze heel bewust? Soms lopen dingen op een bepaalde manier. Omdat er iemand of iets op je pad komt of juist niet en waardoor je je leven op basis daarvan inricht.

Maar wat als sommige keuzes, hoe klein of groot dan ook, opeens niet meer goed voelen? Wat als er bepaalde dingen veranderd zijn? Als je bedenkt dat je groeit als mens en jezelf continu ontwikkelt. Dat je wellicht anders tegen de wereld bent gaan aankijken en andere dingen belangrijker bent gaan vinden. Door bijvoorbeeld het moederschap of bepaalde ervaringen die je onlangs hebt gehad. Je bent niet meer dezelfde persoon als dat je een jaar geleden was. Toch?

Wat als je op bepaalde keuzes terugkomt. Is dat erg? En kom je dan daadwerkelijk op een  keuze terug of maak je eigenlijk gewoon weer een nieuwe keuze omdat je situatie veranderd is of omdat je simpelweg anders tegen dingen aan bent gaan kijken?

De laatste tijd staat mijn leven bol van dat soort keuzes. En ik merk dat de belemmeringen die ik heb om het niet te doen, vooral gebaseerd zijn op een bepaald idee van de buitenwereld over hoe het hoort (en ja, dat idee zit dan natuurlijk ook weer in mijn hoofd ;-)) of op een overtuiging uit het verleden waarvan ik eigenlijk helemaal niet precies weet waar deze vandaan komt.

En als ik dan mijn twijfels opschrijf en mijn gedachten ermee orden en bedenk wat voor iemand ik wil zijn, dan weet ik meestal vrij snel wat me te doen staat. Een van die keuze was bijvoorbeeld om na een half jaar St. Maarten weer terug te keren naar Nederland. We vertrokken halsoverkop voor een half jaar tot een jaar, maar we regelden alles voor een jaar. Na een roerig half jaar waarin we alle emoties en obstakels van het eerste half jaar van een expat hebben ervaren, niet wetende hoelang we weg zouden gaan, waren we uiteindelijk na een half jaar weer thuis. We hadden de opties op een rij gezet en weer naar huis gaan was echt de beste keuze voor dat moment.

Als ik er nu nog met mijn omgeving over praat, merk ik dat mensen vaak denken dat we simpelweg een half jaartje een lange vakantie hebben gehad of dat we het niet naar ons zin hadden en daardoor eerder terug zijn gekomen. En dan wil ik eigenlijk helemaal precies tot in detail uit gaan leggen wat we allemaal hebben meegemaakt en waarom we deze keuze gemaakt hebben. Maar waarom zou ik dat doen? Als wij het weten is het toch voldoende? Waarom wil ik mezelf op de een of andere manier verantwoorden? Zie ik het op de een of andere manier als gezichtsverlies?

En eigenlijk weet je natuurlijk nooit precies wat een ander denkt en sowieso, betrekken mensen keuzes van anderen vaak op hun eigen levensverhaal. Iedereen heeft zijn eigen gekleurde bril met normen en waarden en overtuigingen die je met je opvoeding hebt meegekregen. Wat de een logische keuze vindt, vindt de ander bijvoorbeeld maar roekeloos. En daarnaast, en dat vind ik eigenlijk altijd wel een enorme verademing, andere mensen zijn vaak helemaal niet zo bezig met jou. Ze hebben meestal wel genoeg aan hun eigen problemen die ze moeten tackelen. Waarom zou je je dan in hemelsnaam bezig houden met wat de rest er wel niet van zal vinden?

En zo hebben we de afgelopen maanden keuzes gemaakt die beter bij ons leven van nu passen. De tweede auto weg. Minder vlees eten en meer biologisch. Geen kinderdagverblijf meer voor onze dochter, maar de peuterspeelzaal. Waarbij als een cadeautje bleek dat deze zich na de zomer gaat vestigen op de school waar broerlief al zit en ze volgend jaar april naartoe gaat. Alsof het zo heeft moeten zijn.

En zo ervaar ik keer op keer dat hoe meer ik soms mijn gevoel volg, hoe meer de puzzelstukjes in elkaar lijken te vallen. Ook al weet ik soms nog niet hoe ik iets moet op gaan lossen, vaak komt de oplossing vanzelf, zolang ik maar m’n intuïtie volg. En zo maak ik elke dag weer nieuwe keuzes. Keuzes die goed voelen.

Wat vind jij? Hoe kijk jij tegen keuzes aan?